Overslaan en naar de inhoud gaan Overslaan en naar de footer gaan Overslaan en naar de zoekbalk gaan Overslaan en naar de navigatie gaan

zonder titel

Collectie

zonder titel
diadeem (prototype) Diadeem (prototype) van ijzerdraad. In tegenstelling tot de vaak geometrisch en ascetisch aandoende ontwerpen van zijn ringen en broches is de vormgeving van Onno Boekhoudts diademen wat uitbundiger en losser. De verstilde en objectieve kwaliteit lijkt nu vervangen door een verlangen naar vrijere expressie en luchthartigheid. Daarbij wil Boekhoudt echter niet louter behagen. Bij dit prototype contrasteren de strakke lijnen nog met de gedraaide krullen. De zilver- of metaaldraad, het basismateriaal van elke goudsmid, gebruikt hij om haartooisels te maken die niet simpelweg elegant zijn. De referentie naar springveren is springlevend en de suggestie van een onmogelijke volledige symmetrie eigenzinnig atonaal. Onno Boekhoudt (1944-2002) is één van de meest oorspronkelijke Nederlandse sieradenontwerpers die in de jaren zestig richting gaven aan een geheel nieuwe vormgeving binnen de sieraadkunst. Hij volgde de opleiding voor edelsmeden in Schoonhoven en ontwikkelde zich aan de kunstacademie tevens tot beeldend kunstenaar. Van grote invloed was zijn studie aan de edelsmidopleiding in het Duitse Pforzheim, waar hij leerde het edelmetaal te benaderen zoals een schilder zijn verf gebruikt. Boekhoudt behoorde dan ook niet tot de groep kunstenaars die in de roerige jaren zestig het edelmetaal als passé en decadent afzwoor, maar gebruikte zilver en in mindere mate goud in een geheel nieuwe context. Later kwamen daar lood, papier, staal en koper bij. Als basis voor zijn ontwerpen bewaarde hij enorme verzamelingen van onder andere spijkers, bezemstelen, grassen, krullen, peulen en kiezels. Zijn ontwerpen zijn echter nooit illustratief. Ze gaan vaak uit van zijn abstracte vormverkenningen op papier, die hij vervolgens naar een definitief ontwerp vertaalde. Ook ontstaan ze geheel intuïtief, uit een handeling. Boekhoudts sieraden maken nooit grote gebaren maar komen tot stand door kleine ingrepen in het basismateriaal en zijn textuur: ingekraste lijnen, zaagsneden, oppervlaktebewerkingen en bescheiden hoogteverschillen. Helderheid, eenvoud en harmonie spelen een grote rol in zijn werk. Boekhoudt was meer geïnteresseerd in het maken dan in het resultaat. Deze opvatting droeg hij ook als docent aan de Rietveldacademie in Amsterdam en het Royal College of Art in Londen uit.

Delen


Objectnummer

  • S2001.023

Instelling

  • Design Museum Den Bosch

Objecttype

Maker

  • Onno Boekhoudt

Locatie

Datering

  • 2001
Externe website

Aanvullingen