ring, drie tandwielplaatjes van geel en witgoud, bezet met briljanten, gemonteerd op een onderrand die op een ring is gesoldeerd. De drie tandwielplaatjes zijn draaibaar.
Ring met een gouden decoratie, opgebouwd uit drie ronde plaatjes van verschillende grootte. De plaatjes zijn gevormd als tandwieltjes die elkaar raken en draaibaar zijn. Elk plaatje is aan de bovenzijde voorzien van een groef in de vorm van een taartpunt. Deze gedeeltes zijn elk bezet met briljantjes. Het in beperkte oplage uitgebrachte sieraad werd ontworpen door de Zwitserse kunstenaar Meret Oppenheim (Bern, 1913 - Basel, 1985) en uitgevoerd door de Italiaanse ontwerper en zilversmid Cleto Munari.
Oppenheim verkeerde in de jaren dertig in de kring van Surrealistische kunstenaars in Parijs. Later woonde ze in Zwitserland. Ze maakte schilderijen, tekeningen, collages en objecten. Ook schreef ze gedichten. Haar sieraadontwerpen, waarvan enkele schetsen bewaard zijn, waren zo onconventioneel dat de meeste nooit uitgevoerd werden. Het bekendste sieraad van Oppenheim, een met bont beklede armband, ontwierp ze in 1935 voor modeontwerpster Elsa Schiaparelli. Naar aanleiding van deze armband, die veel bewondering oogstte, overtrok ze een kop, schotel en lepeltje met bont. Dit object, getiteld 'Déjeuner en fourrure' (1936), heeft van meet af aan als een icoon van de Surrealisten gegolden.
Aanvullingen