zonder titel

ontwerptekening voor de serie "Befbeelden", ingelijst Ontwerptekening van potlood op papier voor de serie Befbeelden, een reeks halskragen en colliers, die Carel Visser in 1994 maakte. Sieraden vormen een constant, maar bescheiden onderdeel van zijn oeuvre. De vormgeving is bovenal sculpturaal en staat vaak haaks op de organische vormen van het menselijk lichaam. Carel Visser (Rijswijk, 1928) is één van de belangrijkste naoorlogse beeldhouwers van Nederland. Visser ontplooit zich door de jaren heen tevens als tekenaar, collagekunstenaar, edelsmid en graficus. Hij staat bekend als constructivist, maar maakt door de jaren heen ook veel figuratief werk. Zijn werk beweegt zich van pure sculptuur naar wat men environments zou kunnen noemen. Zijn abstracte en mathematische beelden van staal zijn even bekend als zijn associatieve collages en assemblages, die soms aan rituele objecten doen denken. Visser werkt in zijn begintijd vooral met staal, dat hij in zijn vaders aannemersbedrijf vindt. Later kenmerkt zijn oeuvre zich door de verrassende synergie tussen materialen en objets trouvés van zeer verschillende oorsprong: olievaten, zilver, autobanden, leer, eieren, schapenhoeven, wol, zand, veren, touw, botten. Visser weet zich geïnspireerd door de natuur, maar zijn sculpturen vormen geen inhoudelijke associaties op de hem omringende wereld. De kunstenaar psychologiseert niet. Wat hem aantrekt in de natuur zijn de principes van opbouw, symmetrie en asymmetrie die erin gelden. Hij komt vooral tot plastische analogieën die even vindingrijk als provocatief zijn en vaak met dissonantie spelen. Balans is daarbij vaak een sleutelbegrip. Wat hij ook maakt, zijn uitgangspunten blijven bovenal sculpturaal. Sieraden vormen een constant, maar ondergeschikt onderdeel van het werk van Carel Visser.