zonder titel

ring, zwarte schijf met gouden pijltjes Gouden ring met als sieraad een ronde schijf van onyx, bevestigd aan de ring door middel van een ronde basis van goud. Verspreid over het gladgepolijste oppervlak van de zwarte siersteen zijn een vijftal gelijksoortige pijlvormige patronen uitgespaard en ingelegd met goud. Kunstenaar Meret Oppenheim gebruikte gelijksoortige patronen op de sculptuur ‘Tisch mit Vogelfüsse’ (1939). Dit werk omvat een ronde tafel met vogelpoten in plaats van tafelpoten, met op het tafelblad afdrukken van vogelpoten. Ook hier gaat het om pijlvormige afdrukken, elk met een losse punt. Oppenheim maakte het werk voor een groepsexpositie van fantastische meubelstukken, met onder anderen Max Ernst en Alberto Giacometti, georganiseerd door René Drouin en Leo Castelli aan de Place Vendôme te Parijs. Dit sieraad werd pas veel later in beperkte oplage uitgevoerd door de Italiaanse ontwerper en zilversmid Cleto Munari. De Zwitserse kunstenaar Meret Oppenheim (Bern, 1913 – Basel, 1985) verkeerde in de jaren dertig in de kring van Surrealisten in Parijs. Later keerde zij terug naar haar geboorteland. Ze maakte schilderijen, tekeningen, collages en objecten. Ook schreef ze gedichten. Haar sieraadontwerpen, waarvan enkele schetsen bewaard zijn, waren zo onconventioneel dat de meeste nooit uitgevoerd werden. Het bekendste sieraad van Oppenheim, een met bont beklede armband, ontwierp ze in 1935 voor modeontwerpster Elsa Schiaparelli. Naar aanleiding van deze armband, die veel bewondering oogstte, overtrok ze een kop, schotel en lepeltje met bont. Dit object, getiteld ‘Déjeuner en fourrure’ (1936), heeft van meet af aan als een icoon van de Surrealisten gegolden.