In 1980 onderzochten archeologen de graven van 185 Nederlandse mannen die in de 17de eeuw op of nabij Spitsbergen waren overleden: walvisvaarders en arbeiders van de traankokerijen. Veel skeletten hadden hun mutsen nog op. Die mutsen waren namelijk heel persoonlijk. In de barre kou waren de mannen dik ingepakt. Alleen aan de kleuren en patronen van de mutsen waren ze dan te herkennen. Dat is vermoedelijk de reden waarom de mutsen mee het graf ingingen.
Aanvullingen