De vouwwaaier heeft 7 ivoren benen. In elk been zijn 2 half witte, half zwarte struisvogelveren gestoken. De benen bestaan uit alleen een handdeel waar een wit gevlochten lint doorheen is geregen. Door het hoofd van de benen steekt een metalen sluitpin met een rechthoekige ivoren waaierring. De waaier heeft een totale lengte van 35 cm. De buitenbenen hebben een lengte van 8 cm. De spanwijdte van de waaier is 46 cm. Tegen het einde van de negentiende eeuw werden struisvogelveren al verschillende eeuwen gebruikt voor het maken van zowel vouw- als vaste waaiers. In Europa werden vaste waaiers met struisvogelveren in de zestiende en zeventiende eeuw gebruikt. Aan het eind van de negentiende eeuw ontstond er een hernieuwde belangstelling voor de veren waaier. En tot 1920 zou de veren waaier in populariteit groeien. Er kwam een grotere variatie in het aanbod van veren waaiers, zo werden er verschillende soorten veren als struisvogelveren, veren van de kolibrie, fazant en adelaar gebruikt. Voor de benen werden veelal materialen als schildpad, ivoor en celluloid gebruikt. De grootte van de veren waaiers kon verschillen van 29 centimeter tot 70 centimeter in lengte. Deze waaier heeft half witte, half zwarte struisvogelveren en een montuur in ivoor, te herkennen aan de Schregerlijnen.
Aanvullingen