De vouwwaaier heeft een enkel waaierblad waarop, over de hele breedte, een handgeschilderde zwaluwtekening is aangebracht. De tekening loopt met het waaierblad mee. Het montuur bestaat uit 22 houten benen die met een goudkleurige verf overschilderd zijn. Op de achterkant van een van de buitenbenen is een onleesbare naam in inkt geschreven. Door het hoofd steekt een metalen sluitpin met een koperen ring. De buitenbenen hebben een lengte van 34,5 cm. Het waaierblad heeft een lengte van 20,5 cm. De spanwijdte van het waaierblad wordt geschat op 76 cm. Tegen het einde van de negentiende eeuw was het gebruik van een waaier niet alleen meer voorbehouden aan de hogere klassen. Er werden waaiers geproduceerd voor zowel het hoge als lage segment. Zo werden er ook waaiers gemaakt met goedkope materialen als katoen voor de waaierbladen en celluloid of gekleurd hout voor de benen. De decoratie op de waaierbladen was eenvoudig met vogels of bloemen. Aan het einde van de negentiende eeuw nemen de waaiers grote proporties aan met een spanwijdte van wel zeventig centimeter. Deze waaier is een goed voorbeeld van de "democratisering" van de waaier. Het enkele waaierblad (à l´anglaise) is van katoen en versierd met handgeschilderde zwaluwen. Het montuur is eenvoudig met goudkleurige houten benen. De spanwijdte van de waaier is zo´n 76 centimeter.
Aanvullingen