De halsdoek werd over de krablap gedragen. Deze werd diagonaal dubbelgevouwen. Vanuit het midden van de bovenkant werden er harmonicagewijs vijf of zes smalle plooien in gevouwen, die aan de binnenkant in het midden met een lange koperen speld bijeen werden gestoken. Halsdoeken waren er in allerlei variaties, kleuren, materialen en kwalitieten. Wat ze wel allemaal gemeen hadden, was de vierkante vorm (meestal zo'n 65 tot 70 centimeter in het vierkant). De doeken die over het jak gedragen werden tijdens de diepe rouw, waren meestal zo'n 10 centimeter langer zoals de witte doek en de doek van tibet met zijden rand. Bron: Nunspeetse Kleraozie, door Rein Lotterman.
Aanvullingen