Blouse voor vrouwen

Culturen
Interessant aan de kleding van de Baba Nonya is dat er zo duidelijk elementen uit verschillende culturen aan te onderscheiden zijn. In dit geval uit China, Maleisië, Indonesië en Nederland. Dit soort blouses is typerend voor de koloniale dracht van Maleisië en Indonesië, maar daar waren ze meestal wit. De pasteltinten (lichtgeel of lichtgroen) zijn juist erg Chinees. De bloemboeketmotieven hebben weer hun oorsprong in Nederland. In het Maleis heet dit motief buketan. De makers hebben dit motief uit modetijdschriften die vanaf het eind van de 19de eeuw beschikbaar waren in Nederlands-Indië.

Baba Nonya
Zoals veel volken hebben de Baba Nonya een ontstaansmythe. Het verhaal is dat in de 15de eeuw de Chinese prinses Hang Li Po door haar vader naar het schiereiland Malakka werd gestuurd, als bruid voor Sultan Mansur Shah. Op Malakka trouwden haar 500 hofdames met hoffunctionarissen van de sultan. Hun zonen waren de eerste Baba en hun dochters de eerste Nonya. In werkelijkheid bestaat de Baba Nonya-cultuur sinds de 18de eeuw, toen Chinese mannen zich vestigden rond de Straat van Malakka en daar trouwden met vrouwen uit dit gebied.

Mengcultuur
De cultuur van de Baba Nonya is een mengcultuur. Een andere naam is Peranakan wat letterlijk nakomelingen betekent. Tot ongeveer de jaren 1940 waren de Baba Nonya door hun kleding herkenbaar op straat; vooral de vrouwen. Nu dragen ze die kleding alleen nog bij speciale gelegenheden. De mannen waren en zijn minder herkenbaar aan hun kleding. De huizen van de Baba Nonya zijn ook afwijkend van de lokale huizen. Ze hebben een voorhuis en een achterhuis met daartussen een binnenplaats en zijn versierd met Chinese motieven.
Het Tropenmuseum laat graag voorwerpen zien waarin verschillende culturen zich mengen tot nieuwe. Voorwerpen van de Baba Nonya zijn daar een mooi voorbeeld van. In het Tropenmuseum is behalve kleding ook een boeddhistisch huisaltaar uit deze cultuur te zien.