Beaubourg speld

broche, speld met een lampje op een kurk, in een glazen kokertje Broche bestaande uit een metalen staafje met een lampje en een batterijtje, bevestigd op een speld. Het sieraad wordt bewaard in een glazen buisje met een kurk waarin de speld gestoken is. Van 1972 tot 1982 maakten Leo Cahn en Mathijs van Manen elektronische sieraden onder de naam LeoMat. Meestal waren dit broches van roestvrij staal in de vorm van insecten, waarvan de ogen licht gaven en knipperden. De ingenieus vormgegeven mechanische insecten behoorden tot een grote familie met Latijnse namen als Periplaneta Mechanica. Leo Naftoli Cahn (1951, Amsterdam) voltooide de Gerrit Rietveld Academie in de richting industriële vormgeving en ontwikkelde zich tot edelsmid, sieraadkunstenaar en speciale-effectenmaker. Hij maakte speciale effecten voor theatervoorstellingen en films van o.a. Alex van Warmerdam, Freek de Jonge, Paul Verhoeven en Dick Maas. Zijn sieraden zijn te omschrijven als draagbare mechanische constructies van diverse metalen, vaak ontwikkeld met zelfgemaakte gereedschappen en computergestuurde machines. Mathijs Teunissen van Manen (Amsterdam, 1949 - Providence, VS, 2007) combineerde zijn inzicht in techniek met kunst en vormgeving. Met zijn broers Floris, Quirijn en Laurens richtte hij euroGenie op, een bedrijf voor projecten op het snijvlak van technologie en creativiteit. Hij bouwde jarenlange samenwerkingen op met verschillende kunstenaars, onder wie beeldend kunstenaar Peter Struycken, zangeres en musicus Fay Lovsky en glaskunstenares Toots Zynsky.