Zwanger in korset

Van oudsher is er nauwelijks speciaal vervaardigde zwangerschapskleding geweest. Bestaande kleding werd zo goed en kwaad als het ging aangepast en de dikke buik werd met sjaals en wijde capes gecamoufleerd. Het was ‘not done’ om je zwangerschap te tonen.

Een reëel gevaar van het dragen van te strakke korsetten tijdens en direct na de zwangerschap betrof de verzakking van de baarmoeder. Als gevolg van meerdere zwangerschappen hadden veel vrouwen last van verzakking en de neerwaartse druk van het korset verergerde dit alleen maar. Artsen en kledinghervormers beargumenteerden dat korsetten vrouwenborsten - vooral de tepels - vervormde zodat het moeilijk of onmogelijk werd de baby te voeden.

Pas in de tweede helft van de negentiende eeuw kwam er meer aandacht voor de speciale eisen en behoeften rond een zwangerschap. Er verschenen nu ook speciale zwangerschapskorsetten zoals het korset uit de collectie van het Amsterdam Museum uit de periode 1890-1910. Deze zwangerschapskorsetten leken vaak nog veel op de gewone modellen, met stevige baleinen. Door de vetersluiting van het getoonde zwangerschapskorset kon de buik meegroeien.

Na de bevalling kon het opnieuw gedragen worden als voedingskorset. De vetersluiting bij de buik werd weer aangetrokken, terwijl de drukknopen bij de buste open konden om de borst vrij te maken voor voeding. In 1906 adverteerde de Winkel van Sinkel in Amsterdam nog met een zwangerschaps- en een voedsterkorset, per stuk voor 10 gulden en 50 cent.