Tips voor kostuumhistorisch onderzoek

Kledingstukken zijn een interessante bron van informatie over schoonheidsidealen, mode, materialen, technieken, makers en dragers. Door goed te kijken en vervolgens aanvullende bronnen te zoeken kan je een object in een tijdsperiode plaatsen.

Algemene boeken over kostuumgeschiedenis bieden vaak te weinig houvast voor wie de modegeschiedenis van het gebied dat we nu Nederland noemen heet willen bestuderen. Hieronder een lijstje van de twaalf boeken die iedereen die zelf onderzoek wil doen op weg kunnen helpen:

1. A.M. Elias, Een minister op dienstreis. W.F. Roëll in 1807 per koets door Frankrijk, 1978.
2. A.M. van Lynden-de Bruine, In vogelvlucht door Europa. De reisjournalen van Dionysia Catharina Temminck-Cau, 2001.
3. B.M. du Mortier e.a., Mode & Kostuum, 2016.
4. B.M. du Mortier, Regenten gekleed. De schenking Six, 2000.
5. C. Narinx, Dit boek gaat niet over mode, 2016.
6. E. Koolhaas-Grosfeld, Vader & Zoons, Jacob de Vos Wzn. En de getekende dagboekjes voor zijn kinderen, 2001.
7. E. Koolhaas-Grosfeld, De ontdekking van de Nederlander in boeken & prenten rond 1800, 2010.
8. I.H. van Eeghen, 'In mijn journaal gezet'. Amsterdam 1805-1808: het getekende dagboek van Christiaan Andriessen, 1983.
9. J. Buisman, Extreem weer!, 2011.
10. M. Groffen, Lekker fris! Honderd jaar gezondheid, schoonheid en fatsoen, 2009.
11. M. Pastoureau, Blue. The History of a Color, 2001.
12. Van Dillen, Bronnen tot de geschiedenis van het bedrijfsleven en het gildewezen van Amsterdam 1510-1672, 1929. (Volledig online beschikbaar via Huygens ING.)
     

Tot slot: maak ook gebruik van Delpher, een interessante bron voor onderzoek naar kleding. Ruim 60 miljoen pagina's uit Nederlandse boeken, kranten (van 1618 - 1995) en tijdschriften: www.delpher.nl.

Tijdens de tentoonstelling Modemuze @ OBA (2017) werden een aantal Modemuze Academy lezingen van Modemuze conservatoren op video vastgelegd. 

Bianca du Mortier, conservator kostuums in het Rijksmuseum ging in haar Academy-lezing in op de verhalen die door kleren worden verteld en gaf tips voor het doen van eigen ‘kostuumhistorisch onderzoek’.