Meisjeskleding: een rode jurk

Eeuwenlang heeft men kinderen al op zeer jonge leeftijd als miniatuurvolwassenen gekleed. Dit gold voor zowel meisjes als jongens. Vanaf de achttiende eeuw komen vanuit Engeland verschillende verbeteringen in de wijze van kleden van kinderen. Naarmate de negentiende eeuw verstrijkt gaan veel verworven vrijheden op kledinggebied voor volwassenen en kinderen echter verloren. 

Rond de jaren 1840 wordt een meisje weer gekleed als een dame. Ook korsetten en crinolines horen bij de kleding van kleine meisjes. Tegen 1880 krijgen vrouwen en meisjes in hun japonnen meer ruimte rondom het middel dankzij de nieuwe prinsessenlijn die geen taillenaad heeft. De vrouwen gaan enkele jaren later hun taille weer insnoeren, maar de kinderen worden daar dan meestal niet meer toe gedwongen.

Het jurkje in de collectie van het Amsterdam Museum is goed bewaard gebleven en te dateren rond 1880-1890. Het is gemaakt van wijnrode ripszijde met donkerrood fluwelen lint op de schoudernaden. De manchetten zijn van machinale kant. Het lijfje en de mouwen zijn gevoerd met katoen. De rok heeft een voering van stevig gaas.

In de jaren na 1880 begint de inmiddels weer gegroeide belangstelling voor de behoeften van het kind voor het eerst concrete vruchten af te werpen. Idealen op het gebied van eigen kleding voor kinderen worden nieuw leven ingeblazen.

Annemarie den Dekker, Rijk Gekleed; Van doopjurk tot baljapon 1750-1914, Amsterdam 2006, p. 92.